Nel Aerts - ONTMASKERD MASKE
09.12.2017 - 18.02.2018 — Expozaal
Nel Aerts (°1987) maakt tekeningen, schilderijen (op hout en op doek), collages, sculpturen en filmpjes. Gaandeweg vindt ze telkens weer nieuwe media om in te werken. In al deze werkvormen komt haar karakteristieke beeldtaal duidelijk terug. Doorheen haar korte carrière heeft ze deze weten te ontwikkelen, met een vaste set basisvormen en terugkerende kleuren, figuren en thema’s. Naast de grote namen uit de moderne kunst, heeft Aerts ook duidelijk meer recente voorbeelden in de schilderkunst, denk maar aan een Filip Guston of een Walter Swennen. Maar ook de anonieme beeldcultuur laat duidelijk haar sporen na.
De titel van de tentoonstelling, ‘Ontmaskerd Maske’ is een woordspel. Maske verwijst naar haarzelf als meisje, maar het is ook het Duitse woord voor masker. Het ontmaskeren laat haar angst en onzekerheid zien. Haar innerlijk leven contrasteert met hoe ze van buitenaf wordt waargenomen. De kunstenaar laat de kijker echter vrij in de interpretatie van de titel.
In de Warande toont Aerts een combinatie van werken uit verschillende periodes. Het oudste werk dateert van 2009. Het recentste is nog maar enkele weken oud. Door deze combinatie krijgen de oudere werken mogelijk een nieuwe lezing. Tegelijk wordt haar recente werk opgeladen door de aanwezigheid van het oudere werk. De uitwisseling tussen verschillende werkvormen en verschillende periodes maakt mee de kern uit van haar artistieke evolutie.
Steeds aanwezig in Aerts’ werk is het zelfportret. Soms behoudt dit zijn kwaliteit als portret, op andere momenten verwordt het tot een archetype, waarbij de concrete aanleiding onbelangrijk geworden is. Aerts poseert zelf in haar eigen kleine verhalen. Haar werk past in onze tijd waarin zelfpromotie de ultieme façade is. Meestal hebben haar zelfportretten een eerder droeve ondertoon.
In deze tentoonstelling tast Nel Aerts opnieuw de grenzen af tussen de traditionele media. Het textiel dat ze een tijd geleden in haar werk introduceerde, is in de Warande nog prominenter aanwezig. Een ruim gedeelte van de Expozaal heeft ze afgescheiden met doeken waarbinnen er een zeer intieme sfeer ontstaat, bijna huiselijk. In deze ruimte kan je binnen kijken door kijkgaten. Het huiselijke interieur verwijst naar de cafés in Zundert waar ze in 2015 enkele maanden op residentie was in het Van Goghhuis, slechts op een tiental kilometers van het ouderlijke huis in Wortel.
Tijdens deze 'vrijgezelle' periode produceerde Aerts en hondertal tekeningen met zelfportretten, waarin ze bijvoorbeeld op café aan de bar zit te drinken of door het dorp wandelt. Hier in de Warande kan je nu een ingekleurde versie van deze reeks tekeningen zien. Door deze ingreep werden de tekeningen nog meer in het universum van Aerts getrokken. Ronde, kersenrode gordijnen, dikke regendruppels, pastelmuren en een overvloed aan kleine, uitnodigende wolken.
In het tweede gedeelte van de tentoonstelling kom je in een heel andere sfeer terecht. Hier toont de kunstenaar haar werk in een meer traditionele kunstruimte. Al wordt dit ook doorbroken door een ongewoon gebruik van sokkels en lage muurtjes. Enkele van de grotere formaten schilderijen die hier hangen gaan ook weer terug op de Zundert-reeks. In één ervan poseert Aerts als een odalisk op een houten bed, wat verwijst naar het soort meubilair in een film van Jean Cocteau. In een ander werk zie je haar in een bubbelbad zitten met een glas wijn. Haar handen veranderen regelmatig in wassen kandelaren, die ze ook daadwerkelijk op de werken monteert.
Het gezicht van Aerts wordt vaak in driekwart weergegeven. Dit is een bekende houding voor vrouwen in de Europese schilderkunst, denk maar aan Matisse's 'Nude Standing Before an Open Door' (1936) of aan enkele van ‘Les Demoiselles d’Avignon’ van Picasso. De wijze waarop Aerts deze gebruikt herinneren ons er aan dat het ongemakkelijk kan aanvoelen om je blootgesteld te weten aan andermans blik. Alsof je ontmaskerd wordt.
Bij de tentoonstelling hoort een boekje. Dit is nog een andere werkvorm waar Aerts regelmatig naar terug grijpt. Ook dit keer kan je het een echt kunstenaarsboek noemen. Hiervoor werkte ze nauw samen met haar vaste vormgever.







































































